PLEURON seu PLEURONE

PLEURON, seu PLEURONE

Ptolem. et Pausan. l. 10. oppid. Aetol, iae mediterraneum ad Evenum fluv. proximum Calydoni, Meleagria cognominatum Statio, et Pleuronia Straboni, nunc Bozichistran, Sangallo, in MS. Bibliothecae Barberinae. Cuius meminit Ovid. l. 7. Met. v. 382.

Adiacet his Pleuron, in quâ trepidantibus alis

Ophias effugit natorum vulnera Combe.

Statius, l. 8. Theb. v. 484.

——— Nunc torva Pylenes

Agmina, nunc maestae fundens Pleuronis alumnos.

Nic. Lloyd. Martia dicitur eidem Statio, Theb. l. 2. v. 727. quia Mars ibi cultus olim et posteri eius regioni vicinae dominati sunt. Subdita Aracyntho, Acarnaniae nobili monti, celebris olim et potens. Veterem et recentem Strabo suô aevô istam illi succedentem, hôc nomine urbes, commemorat, l. 10.